Bron: VenloVanBinnen d.d. 21-09-2021
‘De Roparun is een avontuur voor het leven’
21 september 2021
Dit jaar vindt de 30e editie van de Roparun (Rotterdam-Parijsrun) plaats. Deze estafetteloop voor het goede doel doet daarbij ook voor de eerste keer Venlo aan. Vanwege de coronamaatregelen is er een aangepaste, ingekorte route waarbij de gemeente Landgraaf zowel het begin- als eindpunt is.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: Knooppunt Running 4 Life en Samen Voor Palliatief
Drie teams uit Venlo doen mee: Knooppunt Running 4 Life, Samen Voor Palliatief (SVP) plus Team Arcen. Ieder team bestaat uit ongeveer 25 leden. Behalve de lopers zijn er masseurs, chauffeurs, navigators, fietsers en leden die verantwoordelijk zijn voor de catering. Sonja Backus (Knooppunt Running 4 Life) is bij dat laatste onderdeel betrokken en Sandra Cremers (SVP) zorgt als fietser voor de begeleiding van de lopers. Door de coronamaatregelen werd pas vrij recent besloten dat de Roparun 2021 in aangepaste vorm door kan gaan. Het is in deze laatste twee weken dus alle hens aan dek voor de deelnemers om alles voor het weekend van 2 en 3 oktober georganiseerd te hebben.
Afgeslankte versie
Ongeveer 300 kilometer gaan de in totaal 186 teams afleggen in ca 26 uur. In ieder team bevinden zich acht lopers die worden opgesplitst in twee groepen van vier. De afstand is opgesplitst in zes afstanden van ongeveer 50 kilometer. “De eerste groep rent 50 kilometer; vervolgens nemen de volgende vier renners het over en wordt de eerste groep overgebracht naar het basiskamp en daarna naar het begin van de volgende afstand,” zo legt Sonja Backus uit. “Tijdens deze korte pauze kunnen ze tevens rusten, iets eten en zich laten masseren. Deze Roparun is een afgeslankte versie van de reguliere route die al sinds 1991 van Parijs naar Rotterdam gaat. De start is zaterdagmorgen vanaf tien uur op het Pinkpopterrein in Landgraaf. Daar is in de loop van zondagmiddag tevens de finish. Het gaat inderdaad non-stop door.”
Goede doelen
Doordat de route normaal gesproken het Limburgse land niet aandoet, is de Roparun in deze regio nog niet zo bekend, volgens Sandra Cremers. “Er doen veel teams vanuit de Randstad mee. Ik ben zelf sinds 2014 deelnemer en weet inmiddels dat de Roparun veel meer is dan alleen die twee of drie dagen. Wij doen met de drie teams uit de gemeente Venlo veel moeite om de Roparun en de doelen die de stichting ondersteunt ook in deze regio op de kaart te zetten. Gedurende het jaar zijn we vaak bezig met het inzamelen van geld voor de diverse goede doelen en projecten rondom de palliatieve zorg voor mensen met kanker. In ons geval is dat het Toon Hermans huis en ziekenhuis VieCuri.” Volgens beide dames is het mooi om te zien waar het ingezamelde geld naar toe gaat. Sonja: “Het verdwijnt niet in een grote pot. Wij leggen aan de organisatie specifieke, regionale doelen voor en zij nemen de eindbeslissing. Wij krijgen ook te horen wat de betreffende instelling met het geld heeft gedaan. Wat wij doen? Denk aan het organiseren van een speciaal ontbijt voor Moederdag, de verkoop van chocoladeletters, bardiensten bij plaatselijke evenementen en het organiseren van de Vastelaoves Kwis. Afgelopen jaar was dat door de coronapandemie lastiger, maar we hebben geprobeerd om er op creatieve wijze mee om te gaan. In de afgelopen 30 jaar is ongeveer honderd miljoen euro opgehaald door alle deelnemende teams. Dat zegt toch wel iets over de inzet van de teams en de doelstellingen die iedereen weet te realiseren.”
Afzien
Sinds recent de beslissing werd genomen dat de Roparun 2021 in aangepaste vorm kon doorgaan, zijn de drie Venlose teams volop bezig met de voorbereidingen. “Stapje voor stapje groei je naar dat eerste weekend van oktober toe. Tijdens de Roparun belandt ieder lid in een soort van bubbel,” zo omschrijft Sandra haar beleving. “Iedereen heeft het zelfde doel voor ogen. Dat maakt dit evenement zo speciaal. Ik begeleid de renners per fiets. Je voelt dat het afzien is en dat het richting de laatste afstanden steeds zwaarder wordt, maar samen willen we iets betekenen voor de medemens. De inspanningen tijdens het sportieve evenement staan in schril contrast met hoe zwaar de mensen met deze ernstige ziekte het iedere dag weer hebben.” Sonja knikt bevestigend: “Het is een zwaar weekend. Ik was er in 2019 voor de eerste keer bij betrokken en heb toen twee nachten niet geslapen. Je leeft op een ongelooflijke dosis adrenaline. Ja, het gaat echt ruim 48 uur lang continue door. Rennen, rusten, rennen. En ieder teamlid zit in hetzelfde ritme, maar wij doen het voor ernstige zieke mensen. Dat is onze drijfveer.”
Sfeerpunt
Voor de eerste keer in de historie van de Roparun doen de deelnemers dus de gemeente Venlo aan. Sandra: “Wij komen zaterdagmiddag 2 oktober vanuit zuidelijke richting Steyl binnen. Zo gaat de route via de Ulingsheide in Tegelen richting Venlo. Bij Stadion De Koel is een sfeerpunt ingericht waar vrijwilligers van de Roparun voor de teams klaarstaan met soep en broodjes. Ieder team vervolgt vanaf de Kaldenkerkerweg en het stadion weer de route. De teams van de zuidelijke route, worden in de vroege ochtend van 3 oktober verwacht.” Sonja: “Hoe mooi zou het zijn als de inwoners van gemeente Venlo ons op de route net zo aanmoedigen als dat ze normaal gesproken tijdens de Venloop doen. Bij vorige edities kwamen we bijvoorbeeld door de Belgische gemeente Zele. Op dat deel van de route worden deelnemers echt op handen gedragen en ondergaan wij echt wel kippenvelmomenten.”
Emoties
Bij Zutphen was tijdens een van de vorige edities ’s nachts een groot deel van het parcours voorzien van theelichtjes, zo herinneren de dames zich. “Dat is heel indrukwekkend,” aldus Sandra. “Als deelnemer kom je in een andere wereld. Zo stond bij de Daniel Den Hoed Kliniek in Rotterdam het personeel buiten en namen zij symbolisch de hoed af voor de deelnemers. Deelnemers voelen pijn, geraken tijdens de estafetteloop steeds hoger in hun emotie en ik kan je zeggen: dan komen dergelijke momenten steeds heftiger binnen. Emotie die ook meespeelt vanuit een stuk herkenbaarheid en in de meeste gevallen de gedachten aan iemand die je ‘meeneemt’ tijdens de Roparun. Twee jaar geleden had ik bij de organisatie gevraagd om ‘Nao t Zuuje’ van Lex Uiting te draaien bij de finish in Rotterdam. Ik had er even niet meer aan gedacht tijdens die laatste kilometers, maar toen dat liedje bij de finish gedraaid werd, brak ik. Deelnemen aan de Roparun is echt een avontuur voor het leven.”
En zo hopen Sonja en Sandra dat Venlo zich volgend weekend laat zien en horen tijdens de Roparun. “De gemeente die voor de meeste sfeer zorgt tijdens de loop, maakt kans om 45.000 euro te winnen voor een goed doel,” zo laat Sonja weten. “De inwoners van Venlo hebben het in zich om een feestje te bouwen. Dat hebben ze tijdens de Venloop vaak genoeg bewezen.” En als de Roparun dan voorbij is, volgt dan een dag van bijslapen? Sonja lacht: “Het is opruimen, een knop omzetten en inderdaad weer in het gewone ritme komen. Zoals Sandra al aangaf: je raakt in een bubbel. Daar moet je langzaamaan weer uitkomen. En dan op naar de editie van volgend jaar, die hopelijk weer gewoon in het voorjaar kan plaatsvinden.”
